Continui conatus

Iudices carissimi, collegae carissimi,

Xu Zhongzhen sum Kampfiensis. Orationis quam attuli argumentum est: "Continua conamina."

Postquam hanc professionem ingressus sum, per triennium munus procuratoris horrei suscepi, a parvo albo nihil sciente ad praefectum sectionis qui solus stare poterat. Forsitan quia iuvenis et statum rerum tolerare nolens, animus inquietus et curiosus magis magisque se componere non poterat. Sua virtute (qui gladio quovis ire potest), nullis optionibus relictis, munere se abdicavit. Ob hunc impetum, numerus certus est. Post triennium, cum munere relicto, cum aliis operibus occupatus essem, tranquillior fieri non poteram, et per aliquot annos haesitationis fructus vani erant!

(Recorda, voce submissa, lente loqui, sensus loquendi, quo tardius, eo naturalius bonum est)

Cum iuvenis eram, paulum pati, paulum pati, paulum laborare mihi necesse erat,

Dimissio domini semper fit. Semper simplices putamus mutationem laboris, mutationem ambitus, pauca verba de pulmento animae scribere, in successu an in clade esse, vitam heroicam, rem magnam ab initio. Omnes hic, quotiens in vita denuo incipere potestis? Iterum relicti, pleni quanta amaritudine? Pleni quot olim sublimibus ambitionibus.

Experientia vitae praeteritae mihi veritatem verissimam docet: solum labores continui, puteum profunde fodientes, te inexhaustum, inexhaustum reddent. Tantum in serendo, irrigando, stercorando insiste, ut ultimam fecunditatem consequaris!

Nubium fluxus, tantum inanis erit.

(Natus utilis ero, aurum redibit) Vita inter lucra et damna haeret, quacumque industria, tempus et industriam ad studendum et studendum impendendum est, cuique loco suo spatio ad valorem creandum, guttae aquae lapidem tegi possunt, haec est vis perseverantiae!

Estne quis hic, umquamne de hoc cogitavit?

Ego tantummodo in quodam loco societatis bene laborare, stipendium tempestive accipere, cibum vivere et edere, et contentus esse volo. Quod ad studendum an non, utrum progrediendum an non, omnia haec nubes fluctuant, et dux esse nolo. Hoc modo rem considero, et collegae qui hanc opinionem habent non errant, quia omnes ad stabilitatem progrediuntur, et bonum est facere quod fieri debet intra limites facultatum suarum. Sed umquamne cogitasti de re quadam? Omnia in mundo incerta sunt; quomodo The Times mutetur, id expectare non possumus. Progressio societatis celeritas The Times arcte sequitur. Si caecus discere recusamus, progredi recusamus, et cogitationem de tribus punctis servandis adhaeremus, a societate non eliminamur, sed tempus, innovatio, technologia alta, coetus talentorum est qui necessitatibus The Times respondet.

Scisne quando Apple 15 praesto erit? A: (Hoc anno Septembri)

Ita, mense Septembri huius anni. Apple ab una generatione ad quindecim brevi tempore mense Septembri huius anni progressa est, et aetatem a retibus 2G ad 5G transiimus, quod est exemplum optimum. Omnes homines ordinarii sumus, sed per studia et labores nostros extraordinarios facere possumus. Vita hominum, sive labor, sive studia, sive vita, a cursu diarii "The Times" impellitur; si commoditatem eligere vis, unum tantum exitum habes: non progredi, deinde recedere.

Quod mihi maxime afficit est hoc: praeter bonum officium, Tenter etiam bonam atmosphaeram discendi habet, systema administrationis quod cum The Times pariter procedit, et cogitationem philosophicam quae nos ad bene et altruistice cogitandum ducit. Dominus Inamori Kazuo olim dixit, "Melius est officium quod habes amare quam officium quod amas invenire."

Labor assiduus et realis, conatus continui ad discendum et progrediendum, nullo loco in quovis, ipsis luminosis extraordinariis occurramus.